May Mga Tugtuging Hindi Ko Malimot

 

May Mga Tugtuging Hindi Ko Malimot


O may mga tugtog na nagsasalita,
malungkot na boses ng nagdaralita;
pasa-bahay ka na ay nagugunita’t
parang naririnig saanman magsadya.

Langitngit ng isang kaluluwang sawi,
panaghoy ng pusong nasa pagkalungi;
laging naririnig sa bawat sandali
ang lungkot ng tugtog na mapawi’y hindi.

Ikaw baga’y daing ng nakaligtaan?
Ikaw baga’y hibik ng pinagtaksilan?
Matutulog ako sa gabing kadimlan
ay umuukilkil hanggang panagimpan.

Oo, mayr’ong tugtog iyang mga b’yoling
tila sumusugat sa ating panimdim;
bawat isang tao’y may lihim na daing,
pinakakatawan sa b’yoling may lagim.

Sa lahat ng gabi sa aking pag-uwi,
kung ako’y hapo na na makitunggali,
ang bawat tugtugi’y kalulwa ng sawi
ako’y dinadalaw sa bawat sandali.

May isang tugtuging hindi ko malimot,
kinakanta-kanta sa sariling loob;
hiniram sa hangin ang lambing at lamyos,
awit ng ligayang natapos sa lungkot.



Pagsusuri sa Tula: "May Mga Tugtuging Hindi Ko Malimot" ni Jose Corazon de Jesus

1.) Paksa ng Tula: Ang tula ay nagpapahayag ng damdamin ng lungkot at pangungulila sa pamamagitan ng musika, na nagbibigay buhay sa mga alaala at pangungulila sa nakaraan.

2.) Mensahe ng Tula: Ang tula ay nagpapahayag ng pangungulila at pagdurusa sa pamamagitan ng tugtugin at musika. Ang mensahe nito ay maaaring nauugnay sa kasalukuyang panahon sa pamamagitan ng pagpapakita ng kahalagahan ng pagtanggap at pagpapahalaga sa mga alaala at karanasan ng nakaraan. Ang tugtugin ay nagiging daan upang maipahayag ang mga damdamin at emosyon ng tao, kahit na hindi ito gaanong sadya. Sa pangkatauhan, ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagpapahalaga sa mga saloobin at damdamin ng iba, at ang kapakinabangan nito ay naglalaman ng pag-unawa at pagtanggap sa iba't ibang uri ng pagpapahayag ng emosyon at pagmamahal.







Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Ang Magandang Parol

  Ang Magandang Parol Isang papel itong ginawa ng lolo may pula, may asul, may buntot sa dulo; sa tuwing darating ang masayang Pasko ang parol na ito’y makikita ninyo. Sa aming bintana doon nakasabit kung hipan ng hangi’y tatagi-tagilid, at parang tao ring bago na ang bihis at sinasalubong ang Paskong malamig. Kung kami’y tutungo doon sa simbahan ang parol ang aming siyang tagatanglaw, at kung gabi namang malabo ang buwan sa tapat ng parol doon ang laruan. Kung aking hudyatin tanang kalaguyo, mga kapwa bata ng pahat kong kuro, ang aming hudyatan ay mapaghuhulo: “Sa tapat ng lolo tayo maglalaro.” Kaya nang mamatay ang lolo kong yaon, sa bawat paghihip ng amihang simoy, iyang nakasabit na naiwang parol nariyan ang diwa noong aming ingkong. Nasa kanyang kulay ang magandang nasa, nasa kanyang ilaw ang dakilang diwa, parang sinasabi ng isang matanda: “Kung wala man ako’y tanglawan ang bata.” Pagsusuri sa Tula: "Ang Magandang Parol" ni Jose Corazon de Jesus 1.) Paksa ng Tula: Ang ...
Read more

Itanong Mo Sa Bituin

  Itanong Mo Sa Bituin Isang gabi’y manungaw ka. Sa bunton ng panganorin ay tanawin ang ulila’t naglalamay na bituin; Sa bitui’y itanong mo ang ngalan ng aking giliw at kung siya’y magtatapat, ngalan mo ang sasabihin. Ang bitui’y kapatid mo. Kung siya ma’y nasa langit, ikaw’y ditong nasa lupa’t bituin ka ng pag-ibig; dahil diya’y itanong mo sa bituin mong kapatid kundi ikaw ang dalagang minamahal ko nang labis. Itanong mo sa bitui’t bituin ang nakakita nang ako ay umagahin sa piling ng mga dusa; minagdamag ang palad ko sa pagtawag ng Amada, ngunit ikaw na tinawag, lumayo na’t nagtago pa. Pagsusuri sa Tula: "Itanong Mo sa Bituin" ni Jose Corazon de Jesus 1.) Paksa ng Tula: Ang tula ay naglalarawan ng pag-asa at pag-ibig na may kahulugan sa mga tala o bituin. Ipinapakita nito ang pagtatanong sa mga bituin upang matuklasan ang pag-ibig at kasagutan sa pangungulila. 2.) Mensahe ng Tula: Ang tula ay nagpapahayag ng damdamin ng pag-asa at pag-ibig, na may kahulugan sa kaharian ng...
Read more

Kahit Saan

  Kahit Saan Kung sa mga daang nilalakaran mo, may puting bulaklak ang nagyukong damo na nang dumaan ka ay biglang tumungo tila nahihiyang tumunghay sa iyo. . . Irog, iya’y ako! Kung may isang ibong tuwing takipsilim, nilalapitan ka at titingin-tingin, kung sa iyong silid masok na magiliw at ika’y awitan sa gabing malalim. . . Ako iyan, Giliw! Kung tumingala ka sa gabing payapa at sa langit nama’y may ulilang tala na sinasabugan ikaw sa bintana ng kanyang malungkot na sinag ng luha Iya’y ako, Mutya! Kung ikaw’y magising sa dapit-umaga, isang paruparo ang iyong nakita na sa masetas mong didiligin sana ang pakpak ay wasak at nanlalamig na. . . Iya’y ako, Sinta! Kung nagdarasal ka’t sa matang luhaan ng Kristo’y may isang luhang nakasungaw, kundi mo mapahid sa panghihinayang at nalulungkot ka sa kapighatian. . . Yao’y ako, Hirang! Ngunit kung ibig mong makita pa ako, akong totohanang nagmahal sa iyo; hindi kalayuan, ikaw ay tumungo sa lumang libinga’t doon, asahan mong. . . magkikita t...
Read more