Kahit Saan

Kung sa mga daang nilalakaran mo,

may puting bulaklak ang nagyukong damo

na nang dumaan ka ay biglang tumungo

tila nahihiyang tumunghay sa iyo. . .

Irog, iya’y ako!

Kung may isang ibong tuwing takipsilim,

nilalapitan ka at titingin-tingin,

kung sa iyong silid masok na magiliw

at ika’y awitan sa gabing malalim. . .

Ako iyan, Giliw!

Kung tumingala ka sa gabing payapa

at sa langit nama’y may ulilang tala

na sinasabugan ikaw sa bintana

ng kanyang malungkot na sinag ng luha

Iya’y ako, Mutya!

Kung ikaw’y magising sa dapit-umaga,

isang paruparo ang iyong nakita

na sa masetas mong didiligin sana

ang pakpak ay wasak at nanlalamig na. . .

Iya’y ako, Sinta!

Kung nagdarasal ka’t sa matang luhaan

ng Kristo’y may isang luhang nakasungaw,

kundi mo mapahid sa panghihinayang

at nalulungkot ka sa kapighatian. . .

Yao’y ako, Hirang!

Ngunit kung ibig mong makita pa ako,

akong totohanang nagmahal sa iyo;

hindi kalayuan, ikaw ay tumungo

sa lumang libinga’t doon, asahan mong. . .

magkikita tayo!

Paksa ng Tula: Ang tula na "Kahit Saan" ni José Corazón de Jesús ay naglalarawan ng pag-ibig na nagmumula sa iba't ibang mga anyo at anyo ng kapaligiran, tulad ng kalikasan, kagubatan, at kahit na relihiyon. Ginagamit ng tula ang iba't ibang mga imahen upang ipahayag ang damdamin ng pagmamahal at pag-aalay sa minamahal.

Mensahe ng Tula: Ang mensahe ng tula ay naglalayong ipakita na ang pag-ibig ay hindi lamang matatagpuan sa mga kilalang lugar, kundi maging sa mga hindi gaanong karaniwang sitwasyon o lugar. Ipinapakita ng tula na ang tunay na pagmamahal ay hindi hadlangan ng anumang pagsubok o kahirapan.

Sa kasalukuyang panahon, ang mensahe ng tula ay maaaring magbigay-inspirasyon sa mga tao na hanapin at pahalagahan ang tunay na pag-ibig sa gitna ng mga pagsubok at kahirapan ng buhay. Ang kahalagahan ng pag-ibig at pagmamalasakit sa kapwa ay hindi mawawala kahit sa anong sitwasyon o panahon.

Sa larangan ng kaunlarang panlipunan at pangkatauhan, ang tula ay maaaring magdulot ng pagpapahalaga sa kagandahan ng kalikasan at kapaligiran, pati na rin ang paggalang sa iba't ibang pananampalataya at kultura. Ipinapakita ng tula na ang pagmamahal ay hindi nagtatapos sa pagitan ng dalawang tao lamang, kundi ay maaaring maging sagisag ng pagkakaisa at pagkakaroon ng malasakit sa bawat isa.

Sa huli, ang tula ay nagbibigay-diin na ang pag-ibig ay hindi lamang nararanasan sa mga kilalang lugar o sa mga karaniwang sitwasyon. Ito ay maaaring matagpuan kahit saan, sa anumang anyo o anyo ng kapaligiran, at nagbibigay ng pag-asa sa pag-ibig na tunay at walang hanggan.